Dobberen in de jungle

Vrijdag 31 augustus

Op naar Tangkahan

Om 9 uur worden we opgehaald door onze chauffeur met de jeep.

Hij spreekt geen woord Engels,  maar met handen en voeten komen we best ergens.

Langs de palmolievelden en kleine en armoedige dorpjes gaan we steeds verder de bush in.

Eigenlijk schamen we ons wel met terugwerkende kracht. Je weet dat wij als Nederlanders ons koloniaal verleden hebben waarbij we op niet zachtzinnige wijze ons gezag hebben laten gelden.

Kinderen zwaaien vriendelijk.

Weten zij veel....

The highway to Tangkahan:

Waar de weg van Medan naar Bukit Lawang nog een weg genoemd kon worden, geldt dat nu echt niet.

Vandaar de jeep dus..

De chauffeur stopt regelmatig en laat ons, waarbij hij mij mama noemt, uitzichten zien voor foto’s.

Als we aankomen in Tangkahan zijn we een eindje van de bewoonde wereld en is het een hele toer om bij ons guesthouse, de Mega Inn, te komen.

In het restaurantje worden we weer vriendelijk ontvangen met een welkomstdrankje.

Alles is heel eenvoudig en omdat we de klamboe niet helemaal vertrouwen gaat die van ons zelf aan het plafond.

Maar verder een toffe omgeving, waar we helemaal alleen zijn.

Vanmiddag hebben de tijd om wat te lezen en te luieren.

Dat moet ook wel want buiten het guesthouse en de familieleden die er om heen wonen is er eigenlijk niets te beleven. Een troosteloos arm en viezig gehuchtje als je over de brug gaat. We lijken echt de enige toerist te zijn.

Morgen gaan we de rivier op met een leuk programma wat een groot deel van de dag in beslag zal nemen.

Zaterdag 1 september

Janneke is jarig,in onze tijd althans, maar helaas kunnen we niet bellen of appen door gebrek aan WiFi. ( komt goed Janneke)

Vanochtend gaan we eerst de olifanten wassen. We weten dat het enigszins commercieel is maar we weten ook dat de olifanten een goed leven hebben in een rehabilitatie programma waardoor ze weer in het wild kunnen leven.

Wel vreemd hoor, om die grote dieren te zien van heel dichtbij en ook te voelen.

Ze lijken zichtbaar van hun bad te genieten. We geven ze wat bananen wat letterlijk in de holle kies gaat.

Hans krijgt een douche middels de slurf van een van de dieren.

Dan is het tijd om met de tube de rivier op te gaan.

Heerlijk relaxed alles in je op nemen van wat je ziet in de jungle, met wat kleine stroomversnellingen.

Helemaal Zen!

We zien kleine watervallen maar echt gaaf is om al die kleine aapjes te zien slingeren door de bomen. We zien een grote varaan, kolibries, prachtige vlinders (kupu kupu) en andere kleurrijke vogels.

Reza, een van de twee gidsen, heeft een geweldige lunch in elkaar geflanst en opgesierd met bloemen en varen bladeren.

Het staat klaar voor ons in de rivier op grote rotsen. Genieten!

Dan zien we ook nog een olifant in het wild die kwartier komt maken bij de rivier!!

Reza vertelt dat er een vrucht is die gebruikt wordt als shampoo.

Uiteindelijk moeten onze haren worden gewassen met deze vruchten.

We komen terug in Tangkahan en bezoeken een schooltje waar Engelse les wordt gegeven aan de new generation, vertelt Reza.

We drinken van de kokosnoten en eten de vrucht.

Als we terugkomen is er helaas geen elektriciteit in de homestay en dan weten de kenners: kroeshaar!!!

Ik zal het ermee moeten doen tot morgenavond.

No pictures please..😀

Want morgen vertrekken we uit de jungle naar Medan om te gaan vliegen naar Yogyakarta.

Wat we wilden doen op Sumatra is helemaal gelukt.

Nu naar Java!